Decydując się na zakup kwalifikowanego materiału siewnego spodziewamy się, że w worku znajduje się najwyższej jakości produkt. Ale czy tak jest zawsze? Jak przebiega produkcja? Czym powinien charakteryzować się dobrej jakości materiał siewny i jakie powinien posiadać parametry, aby jego zakup okazał się trafioną inwestycją na cały sezon wegetacyjny?
Produkcja bardzo dobrej jakości kwalifikowanego materiału siewnego zbóż jest procesem:
- skomplikowanym, gdyż na każdym etapie wytwarzania jest wiele warunków do spełnienia,
- pracochłonnym, dlatego że proces wymaga szczegółowych prac specjalistycznych i trwa dłużej niż sezon wegetacyjny,
- kosztownym, przez rygorystyczne warunki założenia i prowadzenia plantacji nasiennych, dodatkowe zabiegi oraz w dużej mierze ze względu na bardzo drogi sprzęt do czyszczenia i zaprawiania nasion.
Reprodukcja polowa
W celu uzyskania bardzo dobrej jakości materiału siewnego zbóż należy dokonać starannego wyboru stanowiska pod przyszłą plantację nasienną. Wybiera się pola, gdzie uprzednio przez minimum rok/dwa lata nie uprawiano gatunków zbożowych oraz najlepiej po przedplonach nie przenoszących patogenów na zboża (np. fuzarium po kukurydzy). Istotnym punktem reprodukcji jest wybór odmiany i pozyskanie najwyższej jakości materiału bazowego od hodowców. W reprodukcji polowej obowiązuje zachowanie wysokich standardów agrotechnicznych (uprawa, nawożenie dostosowane do stanowiska i gatunku, ochrona pestycydowa zależna od potrzeb odmiany oraz szczegółowa selekcja negatywna), które pozwala nam na dobry start w wyścigu o jakość, ale wiąże się z dodatkowymi kosztami.
Ocena plantacji nasiennej
W trakcie sezonu wegetacyjnego wykonuje się dwukrotnie oceny plantacji nasiennej, pod kątem wyrównania łanu, zdrowotności, czystości odmianowej i zachowania izolacji przestrzennej. Ocenę przeprowadza kwalifikator urzędowy lub akredytowany. Po uzyskaniu pozytywnych wyników, następuje zakwalifikowanie plantacji i wydanie świadectwa uznania plantacji z szacowanym plonem. Tylko taka plantacja może zostać zebrana i przeznaczona na cele siewne.
Przygotowywanie nasion
Magazynowanie
W trakcie zbioru i transportu surowca z pola, konieczna jest bezwzględna dbałość o zachowanie czystości kombajnów i środków transportowych, aby nie dopuścić do zamieszania innymi odmianami czy gatunkami zbóż. Przy zbiorze żyta, pszenżyta i jęczmienia wymagany jest delikatny omłot, aby nie doprowadzić do uszkodzenia ziarniaków (wybicie zarodka), co znacząco może wpływać na pogorszenie kiełkowania i późniejszy rozwój siewek.
Również magazyn musi spełniać określone wymagania dotyczące czystości wszystkich urządzeń wykorzystywanych w trakcie przyjęcia, czyszczenia i przechowywania nasion. Aby bezpiecznie przechować ziarno, jego wilgotność nie powinna przekraczać 14%. Zbyt wysoka wilgotność może doprowadzić do utraty kiełkowania nasion oraz zaatakowania przez szkodniki, dlatego w latach mokrych konieczne jest dosuszanie ziarna ciepłym powietrzem (do ok. 35°C).
Proces czyszczenia nasion
Profesjonalne czyszczenie nasion składa się z pięciu etapów, w których wykorzystuje się następujące urządzenia:
- Wialnia wstępnego czyszczenia. Oddziela zanieczyszczenia mineralne: piasek, pył i kamienie oraz nasiona chwastów, resztki słomy i połamane ziarniaki. W zależności od jakości dostarczonego surowca udział tych zanieczyszczeń może wynosić nawet 4% czyszczonego surowca.
- Czyszczalnia główna. Dokonuje właściwego sortowania nasion pod względem ich grubości. Usuwane są ziarna zbyt grube oraz zbyt chude i poślednie, aby uzyskać frakcję bardzo wyrównaną.
- Tryjery. Oddzielają ziarna zbyt długie, zbyt krótkie i połówki wzdłużne i poprzeczne.
Sortownik optyczny. - Stół grawitacyjny. Sortuje ziarno pod względem ciężaru właściwego. Oddziela ziarno chore, zdeformowane, lekkie i porośnięte. Dzięki temu urządzeniu można uzyskać materiał bardzo dobrej jakości w latach, kiedy występują duże porosty ziarna lub masowe występowanie chorób kłosa. Surowiec po stole grawitacyjnym jest jednolity pod względem wielkości, masy i kształtu nasion.
- Sortownik optyczny. Stosuje się w celu oddzielenia sklerocji sporyszu, który często występuje w życie. Przy wykorzystaniu tego urządzenia można uzyskać bardzo dobrej jakości materiał siewny nawet w latach, gdzie porażenie sporyszem jest wysokie.
Ocena laboratoryjna
Po czyszczeniu nasion, tworzy się max. 30 – tonowe partie, z których urzędowy lub akredytowany próbobiorca pobiera próbę do oceny laboratoryjnej. Ponownie oceniana jest ich czystość, zdolność kiełkowania oraz zanieczyszczenia mineralne i obco uprawne.
Zaprawianie
Po uzyskaniu laboratoryjnego świadectwa kwalifikacji można przystąpić do zaprawiania nasion w zaprawiarkach przepływowych lub porcjowych. Precyzyjnie wykonany zabieg zaprawiania zabezpieczy wschodzące siewki przed porażeniem patogenami grzybowymi , które znajdują się na powierzchni ziarna i w glebie. Zbyt mała lub zbyt wysoka dawka zaprawy może, w konsekwencji, negatywnie wpływać na kiełkujące ziarno oraz zdrowotność siewek w początkowym okresie ich rozwoju. Dlatego tak ważne jest precyzyjne wykonywanie tego zabiegu. Jest to praktycznie niemożliwe do wykonania w warunkach przygotowywania nasion we własnym gospodarstwie.
Pakowanie i dystrybucja
Proces przygotowania kończy się pakowaniem nasion do worków papierowych lub big bagów, na których musi znajdować się urzędowa etykieta.
Opisane powyżej etapy produkcji materiału siewnego wymagają dużego wysiłku. Jest to proces sezonowy i bardzo krótki (zwłaszcza w przypadku zbóż ozimych). Angażuje dużą ilość sprzętu, powierzchni magazynowej i środków transportu, co, niestety, generuje wyższe koszty. Pozwala to jednak na wyprodukowanie kwalifikowanego materiału siewnego bardzo dobrej jakości, co przekłada się na możliwość uzyskania wysokich oraz dobrych jakościowo plonów. W efekcie używania do siewu kwalifikowanego materiału siewnego znacząco poprawia opłacalność ich produkcji. Przygotowywanie nasion we własnym gospodarstwie najczęściej wykonywane jest leciwym sprzętem czyszczącym i zaprawiającym. Często wykorzystuje się jedynie wialnie – do czyszczenia i betoniarki – do zaprawiania. Sprawia to, że już na starcie rolnik pozbawia się znacznej części plonów.
Jakich parametrów powinniśmy oczekiwać od materiału siewnego bardzo dobrej jakości?
Do sprzedaży wprowadza się wyłącznie materiał siewny w zamkniętych opakowaniach – zarówno workach papierowych jak i big bagach. Każdy worek musi być zaopatrzony w etykietę urzędową (w kolorze niebieskim dla materiału siewnego kwalifikowanego, w stopniu C/1).
Etykieta urzędowa jest obowiązkowa i daje rolnikowi gwarancję, iż nasiona znajdujące się w worku zostały ocenione urzędowo lub pod nadzorem urzędowym w akredytowanych laboratoriach. Dodatkowo, na etykiecie oprócz nazwy gatunku, odmiany i numeru producenta, znajdziemy takie informacje, jak MTN (masa tysiąca nasion) i zdolność kiełkowania. MTN + kiełkowanie – parametry pozwalające precyzyjnie obliczyć normę wysiewu na jednostkę powierzchni. Pozwala to uzyskać równomierne wschody i obniża koszt nasion na ha.
Etykieta na worku daje gwarancję, że materiał siewny spełnia wymagania jakościowe kwalifikacji, co do:
- zdolności kiełkowania,
- czystości odmianowej,
- czystości względem nasion innych gatunków roślin.
Bardzo dobrej jakości materiał siewny powinien charakteryzować się wysoką zdolnością kiełkowania, w granicach od 90-100%. Takie wyniki można uzyskać wówczas, gdy nasiona są dokładnie wyczyszczone, dorodne i zdrowe.
Na co powinniśmy zwracać uwagę dokonując zakupu?
Częstym problemem, z jakim się stykamy w produkcji jest porażenie ziarna grzybami z rodzaju Fusarium. Takie ziarno jest zabarwione na lekko różowy kolor, pomarszczone i chude. Porażone nasiona podczas kiełkowania barwią bibułę na kolor różowy, a rozwijający się na powierzchni siewki grzyb wytwarza toksyny, które są trujące dla młodych siewek i uszkadzają je podczas kiełkowania. Zainfekowane ziarno przed użyciem do siewu powinno być dokładnie zaprawione, z użyciem zaprawy, która hamuje rozwój tego patogena. Jedynym urządzeniem, które eliminuje nasiona porażone w procesie produkcji jest stół grawitacyjny, który zarazem daje nam wiele innych możliwości poprawy jakości nasion, np. możliwość wyprodukowania materiału siewnego w latach sprzyjających porastaniu ziarna. Materiał siewny powinien charakteryzować się czystością nie mniejszą niż 98%.
Czego nie powinien zawierać dobrej jakości materiał siewny? Otóż, powinien być pozbawiony:
- nasion drobnych,
- źle wypełnionych i porażonych grzybami,
- ziarniaków popękanych i uszkodzonych,
- nasion chwastów,
- kamieni,
- resztek słomy i kłosków.
Zawartość nasion innych gatunków roślin zbożowych nie powinna przekraczać 7 szt. w próbie 0,5 kg nasion a sporyszu 3 sztuki. Jednakże dążymy do tego, aby ta zawartość zbliżała się do 0. Natomiast zawartość nasion owsa głuchego w kwalifikowanym materiale siewnym jest niedopuszczalna.
Produkcja wysokiej jakości kwalifikatu
Podsumowując należy stwierdzić, iż produkcja wysokiej jakości kwalifikowanego materiału siewnego jest bardzo trudna, pracochłonna i kosztowna. Wyprodukowanie choćby zbliżonej jakości nasion we własnym gospodarstwie jest niemożliwe, a wysiew nasion niewiadomego pochodzenia, wątpliwej jakości, zawsze wiąże się z niższymi plonami o gorszej jakości. Z siewek porażonych już na początku rozwoju wyrastają chore rośliny wymagające dodatkowej ochrony fungicydowej, która jest nieskuteczna w przypadku infekcji Fusiarium spp.
Dlatego przed podjęciem decyzji czy zasiać KWALIFIKAT czy NIEKWALIFIKAT należy uwzględnić wszystkie argumenty za KWALIFIKOWANYM MATERIAŁEM SIEWNYM i ocenić ryzyko jakie niesie siew często niesprawdzonych, niedoczyszczonych i źle zaprawionych nasion własnych, bądź z niepewnego źródła.
Jak poprawić dochodowość produkcji?
Każdy rolnik w gospodarstwie zadaje sobie pytanie: Jak uzyskać najwyższą dochodowość z prowadzonej produkcji i jak zminimalizować ryzyka jej niepowodzenia?
Jeśli chodzi o produkcję polową, bez wątpienia jednym z kluczowych elementów zapewniających możliwą poprawę dochodowości oraz ograniczenie ryzyka uprawy, jest wysiewanie tylko kwalifikowanego materiału siewnego.
