Pszenżyto jare

Pszenżyto jare jest zbożem, które posiada cechy pośrednie między pszenicą a żytem. Ziarno odmian pszenżyta jarego wyróżnia wysoka zawartość składników pokarmowych w porównaniu do innych zbóż. Wszystkie odmiany pszenżyta jarego od wschodów do krzewienia wymagają temperatur od 6 do 8°C. W fazie strzelania w źdźbło optymalna temperatura dla pszenżyta jarego powinna wynieść od 12 do 14°C. Z kolei po zawiązaniu ziarna pszenżyto potrzebuje optymalnej temperatury w granicach od 16 do 17°C. Optymalne sumy opadów dla pszenżyta jarego w kwietniu powinny mieścić się w przedziale od 30 do 40 mm, w maju oraz w czerwcu – po 60 mm, natomiast w okresie lipca powinny wynieść 60 mm. Rośliny pszenżyta jarego najlepiej rosną i plonują na kompleksach żytnim bardzo dobrym oraz żytnim dobrym. Odmiany pszenżyta jarego wykazują się tolerancją na zakwaszenie gleby. Odpowiednie przedplony są ważnym elementem, na który warto zwrócić uwagę, uprawiając pszenżyto jare. Wszystkie odmiany najlepiej wysiewać po roślinach okopowych uprawianych na oborniku, po roślinach strączkowych oraz po kukurydzy, owsie i jęczmieniu. Nie zaleca się uprawy pszenżyta po pszenicy oraz po życie ze względu na niekorzystne stanowisko fitosanitarne, jakie zboża te pozostawiają po sobie. Wysoka plenność na zakwaszonych glebach, stabilność plonowania oraz bardzo duża odporność na wyleganie to ważne cechy, którymi powinno cechować się pszenżyto jare. Odmiany powinna wyróżniać odporność na mączniaka prawdziwego, fuzariozy kłosów, septoriozę liści i plew, rdzę brunatną, brunatną plamistość liści oraz choroby podstawy źdźbła. Pszenżyto jare powinna cechować również odporność na porastanie ziarna w kłosach. Przy wyborze pszenżyta jarego warto zwrócić również uwagę na to, czy poszczególne odmiany wykazują niską podatnością na porastanie. Druga lub trzecia dekada sierpnia to najlepszy moment na zbiór pszenżyta jarego. Odmiany cechuje jednak późniejsze dojrzewanie, dlatego też często w rejonie Polski północnej zbiór wykonywany jest jeszcze we wrześniu.